Guillaume Cornelis van Beverloo, beter bekend als Corneille, zag het levenslicht op 3 juli 1922 in Luik, België, als zoon van Nederlandse ouders. Zijn artistieke pad begon grotendeels als zelfonderwijzer, hoewel hij ook kortstondig formele kunstlessen volgde aan de Academie van Amsterdam van 1940 tot 1942. Zijn eerste solo-expositie vond plaats in Groningen in 1946. Oorspronkelijk sterk beïnvloed door Picasso, vond Corneille zijn eigen stijl in 1948 toen hij zich aansloot bij de avant-garde kunstbeweging CoBrA, waarvan hij medeoprichter was samen met Karel Appel en de broers Jan en Constant Nieuwenhuys.

In 1950 verplaatste Corneille zijn leven en werk naar Parijs, waarna vele internationale reizen volgden—naar Noord-Afrika, de Sahara, Noord- en Zuid-Amerika en de Antillen—die een blijvende invloed hadden op zijn kunst. Vanaf de jaren ’60 ontwikkelde hij een nieuwe figuratieve stijl, waarbij thema’s als vogels, bloemen en menselijke figuren kenmerkend werden voor zijn oeuvre.

Corneille bleef tot op hoge leeftijd actief in de kunstwereld, gedreven door wat hij beschouwde als een roeping in plaats van werk of hobby. Hij hield zijn atelier in Parijs, waar hij zich toelegde op zijn creaties, ver weg van de publieke blik; zelden stond hij bezoekers toe zijn artistieke heiligdom te betreden.