Het beeldhouwwerk vertegenwoordigt twee individuen die zo diepgaand met elkaar zijn versmolten dat ze samen een eenheid worden. Dit concept van dubbelheid is merkbaar in hoe het stuk begint met twee afzonderlijke lichamen die geleidelijk samensmelten tot een enkel fundament. Beide figuren staan samen op één sokkel, ze vormen een krachtige combinatie, ze symboliseren samen een coherent geheel, ze zijn voor altijd met elkaar verenigd en leven zij aan zij voor en met elkaar. De symboliek van de ringen die de figuren omcirkelen en verenigen, versterkt deze interpretatie. Deze ringen belichamen ook de diepe band tussen de twee figuren, waarvan de kracht altijd voelbaar is tot in de kern van hun wezen.

Monique De Ceulaer vormt figuren die emoties van reflectie, bescherming en respect opwekken. Ze creëert met zelfbeheersing, rust en speelsheid werken die zowel jeugd als volwassenheid suggereren. Soms produceert ze toegewijd werk waarbij de gespannen gezichtsuitdrukkingen angst en agressie projecteren. Op andere momenten vormt ze actieve figuren in brons of polyester. Ze verheft een wereld gevuld met emoties en symboliek.

Ze portretteert haar karakters in ruime gewaden die enerzijds verwijzen naar oosterse culturen en anderzijds een androgyne sfeer opwekken.